فعالیت ها

-تشکیل پرونده برای کارکنان دانشگاه

- تشکیل پرونده برای کارمنان انتقالی و مامور

- تکمیل پرونده برای کارکنان متقاضی تبدیل وضعیت، احراز پست

- تمدید سالانه قرارداد کارکنان داشگاه اعم از شرکتی، قراردادی، پیمانی، رسمی آزمایشی

 

رویه های جاری گزینش

مراحل انجام گزینش به ترتیب

تشکیل پرونده - استعلام - تحقیق - مصاحبه - صدور رای- ابلاغ رای

برای سلامت سیستم اداری و ساختار دولتی در هر نظام حکومتی، حضور کارکنان کوشا و با مسئولیت در عرصه فعالیت‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و… امری کاملاً بدیهی است که در اکثر کشورهای جهان توسط سیستم جذب و استخدام، به طور دقیق به انتخاب و گزینش کارکنان شایسته مبادرت می‌ورزد. طبیعی است که پذیرش کارکنان در هر نظامی با توجه به سیاست‌های حاکم بر آن و با معیارها و روش‌های خاصی صورت می‌گیرد. مسئولین اجرایی با توجه به نگرش خود به حساسیت مشاغل و نوع خدمات ارائه شده به جامعه، معمولاً تعاریف روشنی از شغل مورد نظر ارائه می‌دهند تا متصدی مناسبی نیز برای آن شناسایی و انتخاب شود تا با جذب شایسته‌ترین افراد در دستیابی به اهداف خود مؤثر و کاراتر باشند. در فرایند گزینش، آشنایی با میزان حساسیت مشاغل و تعیین معیارهای ارزشی مربوط به شغل است که در نهایت منجر به انتخاب افراد مناسب از بعد تعهدی می‌گردد


 گزینش کارکنان، مهم‌ترین کاری است که توسط ناظرین و مدیران به انجام می‌رسد. رمز موفقیت در واحد، شعبه، بخش یا کل سطح سازمان، داشتن کارکنان و پرسنل مناسب در انجام کار می‌باشد. اگر آنها به درستی انتخاب شوند در عملکرد سازمان تأثیر مثبتی خواهند داشت. اگر به اشتباه انتخاب شوند کل عملکرد واحد کار و سازمان در معرض خطر قرار خواهد گرفت.

تأیید صداقت افراد، قبل از تصدی یک موقعیت شغلی ضروری است. مراحل گزینش در روند استخدامی و بهبود این فرایند برای شناسایی و بیرون کشیدن فرد ناشایست و شناسایی او کمک می کند. بیشتر افرادی که استخدام می شوند سرمایه بلند مدتی برای سازمان محسوب شده و باعث سود فراوان و مزیتهای بیشماری می شوند ولی عده ای نیز ممکن است باعث دردسر برای سازمان، شرکت، همکاران، خود، مراجعان و جامعه گردند. متاسفانه بعضی از افرادی که به استخدام در می‌آیند تعدادی بطور بالقوه صلاحیت لازم را ندارند، از اینرو لازم است سازمان‌ها این توانایی را داشته باشند تا بهترین متقاضی را انتخاب کرده و قادر باشند کسانی را برگزینند که بیشترین رفتارهای مثبت را داشته و بیشترین اطلاع را از سابقه شخصیتی و شغلی ایشان در دست داشته باشند

مشمولین دستورالعمل گزینش طی بخشنامه هیأت محترم عالی با شماره 2697/2 مورخ 1388/03/25 بر اساس تبصره 1 ماده 16 قانون گزینش و دستورالعمل آن و ماده 2 آئین نامه اجرایی قانون گزینش شامل کلیه داوطلبان، اعم از متقاضیان ورود به خدمت (روزمزد، قراردادی، پیمانی، متعهد خدمت، خرید خدمت، کارگری، حق التدریس، ساعتی و عناوین مشابه)، تمدید قرارداد یا پیمانی و تبدیل وضع تا استخدام قطعی و ثابت و نیز بورسیه های داخل و خارج از کشور، مأمورین و منتقلین به کلیه دستگاهها می‌باشد.

با تعریف روشن از جنبه‌های مختلف مشاغل و شناسایی متصدیان مناسب و منطبق با ویژگی هر شغل در اولین گام گزینش، ضرورت انجام آن قبل از استخدام بنا به فواید و مزیت‌های بسیار، روند جذب کارکنان را به انتخاب شایسته‌ترین افراد سوق می‌دهد تا با بکارگیری این دسته از متقاضیان در سازمان‌ها شاهد ارتقاء شاخص‌های کیفی منابع انسانی و تسریع در دستیابی به اهداف عالیه نظام جمهوری اسلامی باشیم

در راستای جذب نیروهای شایسته برای نظام اداری کشور و ایجاد وحدت رویه و اعمال سیاست واحد در گزینش‌های سراسر کشور قانون تسری قانون گزینش کارکنان به سایر وزارتخانه‌ها و سازمان‌ها و مؤسسات دولتی در تاریخ  1375/02/09 به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و پس از تصویب آئین‌نامه اجرایی قانون مذکور در تاریخ 1377/07/11 جهت اجرا به کلیه وزارتخانه‌ها و سازمان‌ها و مؤسسات دولتی و ... ابلاغ گردید. بر اساس بند 2 از ماده 10 قانون گزینش بررسی و تعیین صلاحیت اخلاقی، اعتقادی و سیاسی متقاضیان مشمول این قانون قبل از ورود تا مرحله قطعیت اشتغال (به تحصیل یا استخدام) به‌عهده گزینش بوده و همچنین طبق ماده 2 آئین‌نامه اجرایی قانون گزینش، امر گزینش و اجرای ضوابط و مقررات مربوط به آن درباره داوطلبان ورود به خدمت اعم از رسمی و غیر رسمی (پیمانی ، قراردادی ، روزمزد و عناوین مشابه ) و مشمولین قانون کار در کلیه دستگاه‌های مذکور در ماده واحده قانون تسری تابع احکام مقرر در قانون گزینش کشور و آئین‌نامه اجرایی آن خواهد بود.

تاریخچه هسته گزینش کارکنان 

نگاهی اجمالی به تاریخچه نظام گزینش کشور

روند تکوین و شکل­گیری نظام گزینش کشور به شکل کنونی آن، در واقع حاصل تلاش بیش از 4۰ ساله مسئولین نظام مقدس جمهوری اسلامی در سطوح مختلف و کارگزاران گزینش در اقصی نقاط کشور است که در نگاهی اجمالی، این روند را میتوان به سه مقطع تاریخی زیر تفکیک نمود:

  • 1- از زمان پیروزی انقلاب اسلامی تا صدور فرمان ۱۵ دی‌ماه سال 1361 حضرت امام خمینی (ره)



  • 2- از زمان فرمان امام تا قبل از تصویب قانون گزینش کشور



  • 3- از زمان تصویب قانون گزینش کشور تاکنون

دوره اول: از پیروزی انقلاب اسلامی تا صدور فرمان ۱۵ دی ‌ماه سال 1361 حضرت امام خمینی (ره)

نهاد گزینش کشور از همان ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی، در قالب هسته­‌ها و هیأت‌­های گزینش‌ فعالیت خود را آغاز نمودند. به‌­طور طبیعی یکی از مهم­ترین چالش­‌هایی که گزینش در ابتدای شکل­‌گیری، با آن مواجه بود، امکان ورود افرادی با هویت‌­های سیاسی و ایدئولوژیک متعارض با ارزش­‌های انقلاب اسلامی به دستگاه­‌های اجرایی و نهادهای حساس کشور به شمار می­رفت. چرا که در اوایل پیروزی انقلاب اسلامی، گروه­‌ها و دسته­‌های متعددی از قبیل گروه­‌های سلطنت­طلب و بازمانده از رژیم گذشته و یا افرادی وابسته به گروه­‌ها و احزاب وابسته به ایدئولوژی­های لیبرالیستی یا مارکسیستی و یا التقاطی قصد نفوذ به دستگاه­‌های اجرایی کشور جهت ضربه زدن به انقلاب نوپای اسلامی را داشتند.
از این روی سیستم گزینش کشور با وجود کمبود امکانات و نیرو، خط­‌مشی و سیاستی کاملاً سخت­گیرانه­‌ای را پیش گرفت. همچنین در این دوره، ساختار گزینش، شکلی سنتی داشت و در عین حال با ضعف­‌هایی چون افراط و تفریط مواجه بود و‌ در بعضی از دستگاه‌های اجرایی کشور، گزینش صحیحی انجام نمی‌­شد. به‌عنوان مثال بعضاً در مصاحبه­‌ها از داوطلبان سؤالاتی پرسیده می­شد که شرعاً و عرفاً صحیح نبود. تا اینکه با نظر حضرت امام (ره) گزینش، تولدی دیگر یافت و وارد مرحله جدیدی شد و در تاریخ 15/10/1361 بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، طی فرمانی به ستاد پیگیری تخلفات قضائی و اداری، تمام هیأت‌هایی را که به نام گزینش در سراسر کشور تشکیل شده‌ بودند، منحل نمودند. ایشان در قسمتی از فرمان خود چنین فرمودند:
«اخیراً چند کتاب به عنوان سؤالات دینی و ایدئولوژی اسلامی را ملاحظه نمودم و بسیار متأسف شدم از آنچه در این کتاب‌ها و جزواتی از این قبیل به اسم اسلام، این دین انسان‌ساز الهی برای گزینش عمومی مطرح شده است و آنها را میزان رد و قبولی افراد قرار داده‌اند این نوشته‌ها که مشحون از سؤالات غیرمربوط به اسلام و دیانت و احیاناً مستهجن و اسف‌آور است از آنجا که به اسم دیانت و اسلام منتشر شده است از کتب و جزوات انحرافی است که برای حیثیت اسلام و جمهوری اسلامی مضر است و به وزیر ارشاد توصیه نمودم که امثال این کتب را در اسرع وقت جمع‌آوری و فروش و خرید و نشر آنها را ممنوع شرعی اعلام نمایند شاید بسیاری از افرادی که در تدوین آنها دخالت داشته‌اند دارای حسن نیت بوده‌اند؛ لکن احتمال نفوذ شیاطین در این نحو مسائل قوی است که برای مشوه نمودن چهره نورانی اسلام یا جمهوری اسلامی بدین امر اقدام نموده‌اند
در ذیل نامه نیز دستور دادند هیأت‌هایی تشکیل شود که افراد آن صالح و متعهد باشند و دقت شود تا این افراد، تنگ‌نظر، تندخو، مسامحه‌کار و سهل‌انگار نباشند و این ستاد را موظف نمودند تا برای هر وزارتخانه یا مراکز دیگر، کتابچه‌هایی مناسب با کار آنان به‌­صورتی معقول و اسلامی تهیه نمایند تا ملاک عمل باشد.
پس از این پیام، ستادی با عنوان ستاد مرکزی پیگیری فرمان امام (ره) در تاریخ 1361/۱۰/16 با حضور رئیس وقت دیوان­عالی کشور، نخست‌وزیر وقت و حجت‌الاسلام سیداحمد خمینی، تشکیل شد و پس از این جلسه مقرر شد:

  • 1- هیأت‌های گزینش در سراسر کشور منحل گردند.



  • 2- هیأت عالی گزینش متشکل از حجت‌الاسلام قربانعلی دری‌نجف‌آبادی، مهندس منصور رضوی و دکتر محمد پورگل تشکیل گردد.



  • 3- هیأت‌های مرکزی گزینش ظرف مدت ۱۰ روز می‌بایست تشکیل گردد و زیر نظر هیأت عالی عمل نمایند



  • 4- حدود وظایف و اختیارات گزینش‌ها در اسرع وقت بر اساس فرمان امام (ره) تنظیم شود.

دوره دوم: از زمان صدور فرمان حضرت امام (ره) تا تصویب قانون گزینش

بعد از حکم حضرت امام (ره) گزینش، وارد مرحله سیستمی خود شد، به­‌گونه­‌ای که در این مدت، گزینش کشور رشد نسبتاً مطلوبی پیدا کرد. مجموعاً تا قبل از تصویب قانون گزینش، اقداماتی در جهت اجرایی شدن فرمان امام (ره) از سوی هیأت عالی به شرح زیر به اجرا درآمد:

  • 1- تدوین شرح وظایف هیأت عالی گزینش



  • 2- تدوین ضوابط گزینش اعضای هیأت‌های مرکزی



  • 3- تدوین شرح وظایف هسته‌ها



  • 4- تدوین آئین‌نامه هسته‌ها



  • 5- تدوین ضوابط گزینش اعضای هسته‌ها



  • 6- تدوین شرح وظایف دبیرخانه هیأت مرکزی



  • 7- مشخص نمودن تشکیلات و پست‌های سازمانی هیأت‌های مرکزی و هسته‌ها



  • 8- تدوین وظایف ادارات داخلی هیأت‌ها اعم از آموزش و ارزشیابی، اداره طرح و پیگیری، اداره امور عمومی



  • 9- تدوین وظایف و اختیارات واحدهای هسته، اعم از واحد امور اداری و روابط عمومی، واحد امتحانات و واحد تحقیقات و ارزیابی



  • 10- تدوین آئین‌نامه‌های مربوط به رسیدگی به شکایات، تحقیق و مصاحبه و مسائل مربوط به نقل و انتقالات پرونده‌های گزینشی

دوره سوم: از تصویب قانون گزینش تاکنون

مسئولین گزینش در اوایل سال 1375 تصمیم گرفتند تا قانون مشخص و مدونی را برای ملاک عمل قرار دادن در نظام گزینش کشور، تعیین کنند. از این روی مقرر شد تا قانون گزینش معلمان و کارکنان آموزش و پروش که قبلاً در تاریخ 1374/06/14 در مجلس به تصویب رسیده و توسط رئیس جمهور در تاریخ 1374/07/04 ابلاغ شده بود، به کارکنان سایر وزارتخانه­‌ها، سازمان­‌ها و شرکت­‌های دولتی، تسری یابد.
به تأسی از این امر، در مورخ 1375/02/26 ماده واحده قانون گزینش معلمان و کارکنان آموزش و پرورش، با ۳ تبصره پس از تصویب اصلاحات به عمل آمده، توسط شورای نگهبان به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و در تاریخ 1375/0۲/30 نیز به رئیس جمهور وقت ابلاغ و در تاریخ 1375/03/02 از جانب ایشان جهت اجرا به کلیه دستگاه‌های کشور ابلاغ گردید.
بر اساس ماده واحده فوق به منظور اجرای کامل فرمان حضرت امام (ره) و اعمال سیاست واحد در گزینش‌های کشور، امر گزینش و اجرای ضوابط و مقررات مربوط به آن در کلیه وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها و شرکت‌های دولتی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر نام است، مؤسسات و شرکت‌هایی که تمام یا قسمتی از بودجه آنها از بودجه عمومی تأمین می‌شود و نیز مأمورین و منتقلین به دستگاه‌های فوق‌الذکر و نهادهای انقلاب اسلامی، تابع احکام مقرر در قانون مذکور قرار گرفتند. پس از تصویب قانون گزینش، ارکان گزینش کشور و وظایف آنها نیز مشخص گردید که در رأس آن، بالاترین مقام اجرایی کشور یعنی رئیس جمهور قرار داشت و به ترتیب هیأت عالی گزینش، هیأت­‌های مرکزی و نهایتاً هسته­‌های گزینش قرار گرفتند. البته در این قانون ترکیب هر یک از ارکان گزینش نیز مشخص شدند. چنانکه هیأت عالی گزینش مرکب از نماینده قوه قضائیه به انتخاب رئیس قوه قضائیه، دبیر کل سازمان امور اداری و استخدامی کشور که بعداً به معاونت توسعه و مدیریت منابع انسانی رئیس جمهور تغییر یافت، وزیر یا بالاترین مقام دستگاه اجرایی حسب مورد و دو نماینده از کمیسیون­‌های امور اداری و استخدامی و آموزش و پرورش به انتخاب مجلس شورای اسلامی به عنوان ناظر، تعیین شد.
همچنین ترکیب هیأت مرکزی گزینش نیز که در دستگاه­‌های اجرایی مسئولیت نظارت و هماهنگی با هیأت عالی گزینش را برعهده دارند عبارت بودند از نماینده وزیر یا اصطلاحاً نماینده دستگاه، نماینده سازمان امور اداری و استخدامی کشور که بعداً به نماینده معاونت توسعه و مدیریت منابع انسانی تبدیل شد و نماینده هیأت عالی گزینش.
پس از تصویب قانون گزینش یکی از مهم­ترین اقدامات انجام گرفته در جهت اجرایی کردن آن، تصویب آئین­‌نامه اجرایی گزینش بود که بر اساس ماده ۱۸ قانون گزینش مصوبه سال 1375، هیأت عالی گزینش موظف گردید که آئین‌نامه اجرایی قانون را با همکاری سازمان امور اداری استخدامی کشور و وزارت آموزش و پرورش تهیه نماید و در مورخه 1377/05/25 آئین‌نامه اجرایی قانون گزینش کشور نیز به تصویب کمیسیون مشترک آموزش و پرورش و امور اداری و استخدامی مجلس شورای اسلامی رسید و در مورخه 1377/07/11 توسط رئیس جمهور وقت به دستگاه‌های اجرایی کشور اعم از سازمان­‌ها و وزارتخانه­‌های مشمول قانون گزینش، ابلاغ گردید. بر اساس آن اولاً ضوابط عمومی و ضوابط انتخاب اصلح و ثانیاً تشکیلات، حدود وظایف و صلاحیت­‌های هیأت عالی گزینش، هیأت­‌های مرکزی و هسته­­‌ها، مشخص و تعریف شدند.
در ادامه فعالیت­‌های گزینش کشور بالاخص بین سال­‌های 1380 تا 1384 در جهت گسترش استفاده بیشتر و بهینه از سیستم اتوماسیون در فرایند گزینش تلاش­‌های مطلوبی صورت گرفت. پس از آن سیستم گزینش، خصوصاً بین سال­‌های ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۶ با عبور از یک مرحله سکون و انزوا، وارد مرحله جدیدی شد و با تغییرات عمده صورت گرفته از جمله اصلاح ساختار و تشکیلات نیروی انسانی، طرح بازنگری در دستورالعمل‌­ها و برخی اقدامات دیگر، قدم­‌های مؤثری در خصوص بهینه‌نمودن فرایند گزینش برداشته شد.
از جمله مهم­ترین تحولات این دوره، می­توان ابلاغ دستورالعمل­‌های اصلاح­‌شده «مصاحبه»، «تحقیق»، «ارزیابی» و «ضوابط و معیارهای حاکم بر گزینش» به کلیه واحدهای گزینشی و همچنین تهیه و ابلاغ دستورالعمل­‌های «پاسخگویی»، «عزل و نصب کادر گزینش»، «غمض­عین»، «ایجاد، تفکیک و ادغام هسته­‌های گزینش» و «رسیدگی به تخلفات گزینشی گزینشگران»، اشاره نمود. همچنین برگزاری کارگاه­‌های آموزشی تحول در نظام گزینش کشور نیز از دیگر اقدامات صورت گرفته در این دوره بود.
نهایتاً از سال ۱۳۷۶ تاکنون نیز، تغییر و تحولات صورت گرفته در عرصه­‌های مختلف در دوره پیشین، همچنان ادامه پیدا کرد و از جمله تلاش شد نوعی وحدت رویه در دستورالعمل­‌ها، ضوابط و معیارهای گزینش، ایجاد شود.
همچنین در این دوره که نیاز به انجام معماری مجدد در ساختار هیأت عالی احساس می­شد، با مساعدت مسئولین ذیربط، این مهم به ثمر رسید و از این روی یکی از اقدامات انجام شده در این دوره را می­‌توان ساماندهی ساختار سازمانی دبیرخانه هیأت عالی گزینش دانست. این امر از طریق ساماندهی نیروی انسانی مورد نیاز دبیرخانه این هیأت، از طریق اخذ مجوز استخدام صورت گرفت و پس از آن نیز کمیته جذب، به‌منظور انجام اقدامات لازم در جهت شناسایی و به‌کارگیری پرسنل متعهد و متخصص برای پست­‌های مورد نظر، تشکیل گردید.
از دیگر اقدامات انجام گرفته در این دوره را می‌­توان بازنگری و چاپ دستورالعمل ضوابط و معیارهای حاکم بر گزینش کشور، همچنین اصلاح و ارائه دستورالعمل­‌های مصاحبه، تحقیق ،ارزیابی و صدور رأی و دستورالعمل عزل و نصب مدیران و مسئولین واحدهای گزینش، به‌علاوه تدوین و ارائه کتابچه اصول اعتقادی و سرفصل احکام مورد نیاز داوطلبان و مصاحبه­‌گران به‌همراه لوح فشرده آن و بالاخره اصلاح سرفصل‌­های متون آموزشی جهت آموزش پرسنل گزینش، عنوان کرد.